Griekenland heeft meer dan 3.000 verschillende eilanden. Kreta wordt gezien als het grootste, meest bekendste en ook meest bezochte eiland. Elk eiland heeft haar eigen geschiedenis, cultuur en kenmerken. Het landschap varieert van kaal en dor tot aan grote oppervlakten met olijfbomen en cipressen. Het verschil is de luchtvochtigheid tussen deze eilandengroepen.

We kennen de volgende eilandgroepen:
Ionische eilanden
Sporaden
Saronische eilanden
Noordoostelijke Egeische eilanden
Cycladen
Dodekanesos
Kreta
Evia

Het vasteland van Griekenland is bij toeristen minder populair dan de Griekse eilanden, maar wanneer je van natuur en cultuur houdt is dat vaak ten onrechte. De hoofdstad van Griekenland Athene, is een stad met veel attracties: de Akropolis , Monastiraki en de Plaka. Maar de stad biedt ook vele musea zoals het Acropolis museum. Op het schiereiland Peloponessos zijn vele culturele bezienswaardigheden zoals het oude Sparta en Olympia. Of wat dacht je van de beroemde kloosters van Meteora.

De natuur op het Griekse vastenland is ongerepter. Er er komen ook veel diersoorten voor die je niet treft op de eilanden, bijvoorbeeld wilde beren, wolven, flamingo’s en diverse soorten gieren.  Ook de stranden op het vaste land zijn net zo mooi als op de eilanden: bijvoorbeeld Simos beach op de Peleponnesos of Elafonisos.  De stranden van Chalkidiki en Pilion behoren tot de fraaiste van Griekenland. Deze gebieden zijn nog niet echt ontdekt door het massatoerisme maar zijn wel populaire bestemmingen bij de Grieken.

De Grieken kennen een rijke historie en dat is vandaag de dag nog steeds terug te zien in het dagelijks leven. Niet alleen aan de archeologische bezienswaardigheden, maar ook in de authentieke Griekse keuken en bijvoorbeeld de feestdagen, festivals en vele lokale musea.

De huidige bezoekers van Griekenland hebben de mogelijkheid om afrukken van het verleden in het gehele land te ontdekken. Vanuit de paleolithische tot de Romeinse tijd er zijn honderden van archeologische plekken te ontdekken en te bezoeken. De vele archeologische musea en collecties van duizenden schatten zijn verspreid over het land.

De eerste afdrukken van humanitaire activiteit verschijnen in de Paleolithische Era (ca.120000-10000 BC). Gedurende de Neolithische Era (ca. 7000-3000 BC) zijn meerdere Neolithische gebouwen ontdekt, met name in Thessalie, Macedonie en de Peloponees.

In het begin van de Bronze periode (ca 3000-1100 BC) worden de eerste stedelijke centra opgericht, eilanden als Limnos, Kreta, de Cycladen en Centraal Griekenland worden het bakenmaat van sterke lokale culturen. In het begin van het tweede millennium voor Christus bereikt de Minoische Cultuur uit Kreta haar hoogtepunt. Hier worden schrift en architectuur sterk ontwikkeld. De Minoans met het Palais van Knossos als middelpunt van hun cultuur ontwikkelen een sterke communicatie en handel met naburige culturen en rassen uit het oosten van de Middellandse zee, het vaste land van Griekenland tot en met de poorten van Gibraltar.

Gelijkertijd ontwikkeld zich op het vaste land de Myceense Cultuur, deze komt tot bloei naar de aardbeving en vulkaanuitbarsting van Santorini (ca 1500 vC) en wordt een dominante aanwezigheid in de Agaische Zee. De Mycenen ontwikkelen belangrijke citadellen (acropolis) zou las in de eigen stad in Tiryns, Pylos, Thiva, Glas en Athene. Het grote succes van de handel en de militaire kracht van de Mycene brengt ze de mogelijkheid tot expansie en kolonisatie van meerdere gebieden in de regio. In deze periode (ca. 1200 v.C) wordt de eerste kolonie buiten Griekenland gesticht op het eiland Cyprus.

Na ongeveer twee eeuwen van economische en culturele inactiviteit, die ook bekend werd als de donkere jaren (1150 – 900 vC), volgt de Geometrische periode (9e – 8e eeuw vC). Dit was het begin van de Griekse Renaissance. Deze periode werd gekenmerkt door de vorming van de Griekse stadstaten, de oprichting van het Griekse alfabet en de samenstelling van de Homerische epen (einde van de 8e eeuw voor Christus).

De archaïsche jaren die daarna volgden (7de – 6de eeuw voor Christus) waren een periode van grote sociale en politieke veranderingen. De Griekse stadstaten vestigden meerdere kolonies zover in Spanje naar het westen, de Zwarte Zee naar het noorden en N. Afrika naar het zuiden (2e Griekse kolonisatie). Zo werd de basis gelegd voor het hoogtepunt tijdens de klassieke periode.

De Klassieke periode (5de – 4de eeuw vC) werden gekenmerkt door de culturele en politieke dominantie van Athene, zozeer zelfs dat de tweede helft van de 5de eeuw voor Christus vervolgens werd genoemd als de "Gouden Eeuw" van Pericles. Met het einde van de Peloponnesische Oorlog in 404 voor Christus, Athene verloor zijn leidende rol.

Nieuwe krachten ontwikkelden zich tijdens de 4e eeuw voor Christus De Macedoniërs, met Filipos II en zijn zoon Alexander de Grote, begonnen om een ​​leidende rol te spelen in Griekenland. De campagne van Alexander's in het oosten en de verovering van alle regio's tot aan de rivier de Indus veranderde radicaal de situatie in de toenmalige wereld.

Na de dood van Alexander, werd het uitgestrekte rijk dat hij had gesticht verdeeld onder zijn generaals, wat leidt tot de oprichting van de koninkrijken die zou heersen tijdens de Hellenistische Periode (3 – 1ste eeuw vC). In deze periode bleef de Griekse stadstaten min of meer autonoom, maar verliezen veel van hun oude macht en prestige. De Romeinen komen op het toneel en de uiteindelijke verovering van Griekenland in 146 vC is ene feit. Het land wordt gedwongen om toe te treden tot het uitgestrekte Romeinse Rijk.

Tijdens de Romeinse bezetting periode (1ste eeuw vC – 3de eeuw n.Chr.), Het grootste deel van de Romeinse keizers, die de Griekse cultuur bewonderd, trad op als weldoeners van de Griekse steden, en vooral van Athene.

Christendom, de nieuwe religie die Twaalf Goden van Olymp zou onttronen, verspreid zich snel door heel Griekenland met namen door de reizen van apostel Paulus tijdens de 1e eeuw na Christus. Het besluit van Constantijn de Grote de hoofdstad van het rijk van Rome naar Constantinopel (324 AD) (het huidige Istanbul) te verplaatsen, verschuift de focus en de aandacht naar het oostelijke deel van het rijk. Deze verschuiving markeerde het begin van de Byzantijnse tijdperk, waarin Griekenland een deel van het Byzantijnse Rijk werd. Na 1204, toen Constantinopel werd veroverd door de westerse kruisvaarders, werden delen van Griekenland verdeeld naar de westerse leiders. De Venetianen nemen strategische posities in de Egeïsche Zee (eilanden of kuststeden) in bezit met het oog op de handelsroutes te controleren. De herbezetting van Constantinopel door de Byzantijnen in 1262 markeerde de laatste fase van het bestaan ​​van het rijk.

De Ottomanen begonnen geleidelijk delen van het rijk uit de 14e eeuw na Christus te veroveren, en voltooiden het uiteenvallen van het rijk met de verovering van Constantinopel in 1453. Kreta was het laatste gedeelte van Griekenland, dat werd bezet door de Ottomanen in 1669.

Rond vier eeuwen van Ottomaanse overheersing volgde, tot aan het begin van de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog in 1821. Tal van monumenten uit de Byzantijnse tijdperk zijn tijdens de Ottomaanse bezetting bewaard gebleven, zoals de Byzantijnse en post-Byzantijnse kerken en kloosters, Ottomaanse gebouwen, charmante Byzantijnse en Frankische kastelen, diverse andere monumenten en traditionele nederzettingen, heel wat van die behouden hun Ottomaanse en deels Byzantijnse architectuur.

Het resultaat van de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog was de oprichting van een onafhankelijke Griekse Koninkrijk in 1830, maar met beperkte soeverein leiding. Tijdens de 19de eeuw en het begin van de 20e C., werden er nieuwe gebieden met een compacte Griekse bevolking geleidelijk ingewijd aan de Griekse staat. Het soeverein land van Griekenland zou zijn maximum bereiken na het einde van de Eerste Wereldoorlog in 1920, met de substantiële bijdrage van de toenmalige premier Eleftherios Venizelos. De Griekse staat heeft zijn huidige vorm na het einde van de Tweede Wereldoorlog met de opname van de Dodekanesos behaald.

In 1974, na de zeven jaar periode van dictatuur werd een referendum gehouden en de overheid veranderd van een constitutionele monarchie naar een presidentiële de parlementaire democratie, en in 1981 werd Griekenland lid van de Europese Unie. In 2004 worden naar bijna meer dan 100 jaar de Olympische Spelen alweer gehouden in Athene.

Griekenland beschikt over unieke lokale producten, velen van hen vers en seizoensgebonden. Meerdere ingrediënten in combinatie vormen de basis voor vele gerechten. Een filosofie van ‘delen aan tafel’ is gebruikelijk bij de Grieken en wanneer je de eenvoud en de gastvrijheid accepteert dan is de Griekse keuken verrukkelijk.

Virgin Olijfolie
De kostbare sap van de olijf kan gevonden worden in elk Grieks gerecht, zelfs het ‘armste’. Het is gastronomische goud, dat mooi past bij de verse groenten en kruiden van Griekenland, zoals tomaten, uien, oregano, peterselie, en de uitzonderlijke vis van de Middellandse Zee. Griekse keuken heeft een hele groep van traditionele gerechten die uitsluitend gebaseerd zijn op olijfolie in combinatie met ui, tomaten en andere groenten, zoals okra, verse groene bonen of erwten: deze gerechten worden genoemd ladera.

Groenten
De wilde groenten (Chorta) van Griekenland, gegeten als begeleiding of een hoofdgerecht tijdens het religieuze vasten, hebben een belangrijke rol in de keuken van de agrarische bevolking gehad. Ze worden geconsumeerd, hetzij rouw, licht gekookt met olijfolie en citroensap, of als vulmiddel voor de beroemde taarten van Griekenland, een groot hoofdstuk in de populaire lokale gastronomie van het land.

De meest voorkomende wilde groenten in Griekenland zijn radicchio, herik mosterd, postelein, bur kervel, sowthistle en paardebloem. Rucola met zijn sterke smaak, is altijd al gebruikt om smaak toe te voegen aan een salade of een vulling, vooral in perioden van religieuze vasten wanneer de dagelijkse voeding is gebaseerd op de groenten en kruiden. Spinazie is een favoriet in Griekenland, waar het zelden duidelijk wordt gegeten; Het wordt meestal gebruikt in een spanakopita (spinazie pie) of in spanakorizo ​​(spinazie en rijst). In de afgelopen jaren wordt in veel salades in Griekenland gebruik gemaakt van spinazie als basis groente.

Tomaten
Een favoriet in de Griekse keuken, want deze past uitstekend met olijfolie en uien.En de beroemde kokkinista (gerechten gekookt in tomatensaus), die generaties van Grieken hebben groot gebracht. Een even geliefd gerecht is in de zomer tomaten gevuld ofwel met alleen rijst of met gehakt en rijst de zogenaamde Gemista. Beide gerechten zijn een genot onder begeleiding van feta en zelfgebakken brood. Tomaten zijn ook rauw te eten in de klassieke horiatiki salade of gebakken met eieren in olijfolie voor het gerecht kayiana.

Knoflook
Een sterk geurende bol met een sterke persoonlijkheid, knoflook is een fundamentele smaakstof in traditionele Griekse gerechten. Het wordt niet alleen gebruikt in rode sausen, maar ook in vleeswaren, zoals varkensvlees, lam of geit, in de oven en wanneer gekookt wordt in een pot. Het is immers het basisingrediënt in de traditionele skordalia, een romige dip die vaak gepaard gaat met gebakken kabeljauw.

Uien
Griekenland favoriete bol, zowel rauw gebruikt en “hot” wanneer deze zoet wordt te zijn, gebakken in olijfolie of gestoofd in een rode of lemoni (cintroen) saus. In de traditionele Griekse keuken is er een duidelijke en onschendbare wet: niets wordt in een pot zonder ui gekookt. Traditionele Stifado, meestal gemaakt met wild zoals konijnen of hazen en soms zelfs met kip, is gemaakt met tal van kleine baby uien.

Wat is de beste plek om te bezoeken in Griekenland? En wat zijn de absolute ‘must-see’ locaties? Om deze vraag te beantwoorden moet eigenlijk eerst duidelijk zijn met welk doel je Griekenland bezoekt. Want Griekenland biedt een ongelooflijk scala aan activiteiten: culturele & sportieve excursies zoals raften, kanoën, fietsen, wandelen en motorrijden.

De culturele en historische achtergrond van Griekenland heeft landschappen vol met ruïnes vol historie. Archeologische plaatsen zijn in overvloed te vinden, en musea in de steden tonen schatten aan kostbare voorwerpen uit de oudheid. Het zou een gemiste kans zijn om Griekenland te bezoeken en te verlaten zonder de oude Griekse cultuur te ervaren. Een paar tips:

Spectaculair natuurschoon:
– Meteora
– Thera Volcano (Santorini)
– Berg Olympus
– Samaria Gorge (Kreta)
– Vikos Gorge (Ioannina)
– Pindos Mountain Range
– Vulkaan Nisiros

Griekse dorpjes en steden
– Papingo (Ioannina)
– Githio (Lakonia)
– Makrinitsa (Pelio)
– Pylos (Messinia)
– Chania (Kreta)

Forten & Kloosters:
– Corfu
– Methoni
– Monemvasia
– Nafplio